Czy wiesz, jak ważna jest rejestracja znaku towarowego dla Twojej marki? Proces rejestracji to coś więcej niż tylko formalność – to ochrona Twojej tożsamości biznesowej, zabezpieczenie przed konkurencją i klucz do długotrwałego sukcesu. Aby uniknąć kosztownych błędów, przygotowaliśmy dla Ciebie darmową Checklistę „Zanim Zarejestrujesz Znak”. Poniżej znajdziesz kilka kroków, które powinieneś wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem procesu rejestracji znaku towarowego. Zainteresowany? Pobierz naszą checklistę i zapewnij sobie spokojną przyszłość swojej marki!

1. Przemyśl zakres ochrony znaków

Pierwszym krokiem do rejestracji znaku towarowego jest przemyślenie, jakiego zakresu ochrony potrzebujesz. Musisz precyzyjnie określić, jakie towary i usługi ma obejmować Twój znak. Źle sformułowany wykaz towarów i usług to pieniądze wyrzucone w błoto, ponieważ nie można go później rozszerzyć – każda zmiana oznacza konieczność ponownego zgłoszenia. Dlatego tak ważne jest, aby już na początku dobrze przemyśleć tę decyzję.

2. Wybierz najlepszą wersję logo

Znak towarowy to nie tylko nazwa, ale i wygląd Twojej marki. Wybór odpowiedniej wersji logo jest kluczowy, ponieważ po jego zgłoszeniu nie można dokonać żadnych zmian. Wybranie niewłaściwej wersji może oznaczać konieczność ponownej rejestracji, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i opóźnieniami. Dobry wybór to unikanie kłopotów w przyszłości!

3. Wybierz terytorium ochrony

Terytorializm to zasada, która rządzi rejestracją znaków towarowych. Oznacza to, że znak zarejestrowany w jednym kraju jest chroniony tylko na jego terytorium. Planujesz ekspansję międzynarodową? Pamiętaj o rejestracji znaku w każdym kraju, w którym chcesz działać, aby zabezpieczyć swoją markę na globalnym rynku.

4. Zdecyduj, kto będzie właścicielem znaku

Kolejnym kluczowym krokiem jest wybór odpowiedniego właściciela znaku. Może to być osoba fizyczna, firma lub grupa podmiotów (tzw. wspólne prawo ochronne). Niepoprawnie wybrany właściciel może prowadzić do problemów związanych z rozliczeniami i użytkowaniem znaku. Zadbaj o to, by wszystkie formalności były precyzyjnie określone!

5. Nie zwlekaj z decyzją!

W świecie znaków towarowych obowiązuje zasada „kto pierwszy, ten lepszy”. Odwlekanie rejestracji może spowodować, że ktoś inny wykorzysta twój pomysł na markę. Szybka decyzja to klucz do ochrony twojej marki i przyszłości biznesu.

Podsumowanie

Rejestracja znaku towarowego to proces, który wymaga staranności i przemyślanych decyzji. Aby ułatwić Ci ten proces, stworzyliśmy darmową Checklistę „Zanim Zarejestrujesz Znak”, która pomoże Ci uniknąć najczęstszych błędów i zabezpieczyć przyszłość Twojej marki. Pobierz ją teraz i chroń to, co tworzysz! Nasza darmowa checklista to wszystko, czego potrzebujesz, aby upewnić się, że każdy krok jest wykonany poprawnie.

Artykuł Zanim zarejestrujesz znak – darmowa checklistę do pobrania! pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Program ten oferuje zwrot części opłat urzędowych związanych z ochroną praw własności przemysłowej. Dotacje są przyznawane według kolejności zgłoszeń aż do wyczerpania dostępnych środków.

Co można uzyskać w ramach dotacji?

– Maksymalna kwota dofinansowania: do 1000 euro.

Zakres dofinansowania:

  – 75% zwrotu opłat za znaki towarowe i wzory na poziomie UE: 

Możesz ubiegać się o zwrot 75% opłat za zgłoszenie znaku towarowego i/lub wzoru, dodatkowe klasy, badanie, rejestrację, publikację oraz odroczenie publikacji na poziomie UE. Rejestracja powinna być dokonana za pośrednictwem EUIPO.

  – 75% zwrotu opłat za znaki towarowe i wzory na poziomie krajowym i regionalnym: 

Możesz uzyskać 75% zwrotu opłat za zgłoszenie znaku towarowego i/lub wzoru, dodatkowe klasy, badanie, rejestrację, publikację oraz odroczenie publikacji na poziomie krajowym i regionalnym.

  – 50% zwrotu opłat za znaki towarowe i wzory poza UE: 

Możesz ubiegać się o zwrot 50% podstawowych opłat za zgłoszenie znaku towarowego i/lub wzoru, opłat za wyznaczenie oraz kolejnych opłat za wyznaczenie poza UE.

Kwalifikacja do programu:

1. Potwierdzenie statusu MŚP (przynależność do sektora małych i średnich przedsiębiorstw):

   – Mikroprzedsiębiorstwa: do 10 pracowników, roczny obrót do 2 mln EUR.

   – Małe przedsiębiorstwa: do 50 pracowników, roczny obrót do 10 mln EUR.

   – Średnie przedsiębiorstwa: do 250 pracowników, roczny obrót do 50 mln EUR.

2. Wymagane dokumenty:

   – Wypełnione i podpisane pełnomocnictwo.

   – Zaświadczenie/wyciąg z rachunku bankowego.

   – Skan dokumentu potwierdzającego nadanie numeru NIP lub VAT.

Procedura uzyskania dofinansowania trwa średnio około 3 tygodni. Skontaktuj się z nami, aby rozpocząć proces rejestracji znaku towarowego i uzyskania dofinansowania. Odpowiemy na wszelkie pytania! 

Usługa wstępnej diagnostyki własności intelektualnej – IP Scan

Opis usługi IP Scan

Usługa IP Scan pomaga przedsiębiorcom zidentyfikować posiadane zasoby w zakresie własności intelektualnej oraz wskazać możliwości ich wykorzystania w celu generowania większych zysków w firmie. Celem usług wstępnej diagnostyki własności intelektualnej (IP Scan) lub audytu wstępnej diagnostyki własności intelektualnej (IPPDA) jest doradzenie MŚP w zakresie potencjału własności intelektualnej dla rozwoju ich działalności poprzez identyfikację rodzajów aktywów własności intelektualnej, które mogą być wartościowe i powinny być chronione. Raport z usługi IP Scan, przygotowywany przez ekspertów ds. własności intelektualnej, zawiera informacje i rekomendacje dotyczące ochrony wynalazków, znaków towarowych, wzorów przemysłowych, tajemnicy przedsiębiorstwa oraz licencjonowania praw IP. Celem tych usług jest również zidentyfikowanie wszelkiej własności intelektualnej, która jest już chroniona i którą można by dalej wykorzystywać w celu uzyskania dodatkowych korzyści wspierających rozwój działalności.

Dofinansowanie usługi IP Scan wynosi 90% jej ceny. Usługa ta jest częścią programu SME Fund, który ma na celu wsparcie mikro, małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie ochrony własności intelektualnej.

Etapy usługi:

1. Zapoznanie się z działalnością firmy

Wykonawca zapozna się z działalnością Twojej firmy i jej potencjałem w zakresie własności intelektualnej.

2. Wywiad z przedstawicielem firmy

Przeprowadzenie wywiadu (osobiście lub zdalnie)

3. Sporządzenie raportu 

Wykonawca sporządzi raport z usługi IP Scan.

4. Przedstawienie raportu:

Po zatwierdzeniu raportu przez UPRP (Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej), Wykonawca przedstawi go przedsiębiorcy, wraz z rekomendacjami działań.

Koszt usługi IP Scan

Cena usługi jest ustalana między przedsiębiorcą a Wykonawcą, a dofinansowanie wynosi 90% uzgodnionej ceny, jednak nie więcej niż 630 euro. Pamiętaj, że kwoty te nie zawierają podatku VAT, który nie jest objęty dofinansowaniem.

Jeśli jesteś zainteresowany uzyskaniem dofinansowania lub skorzystaniem z usługi IP Scan, skontaktuj się z nami już dziś! Jesteśmy tu, aby Ci pomóc w procesie rejestracji i ochrony Twojej własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje znajdziesz pod tymi linkami:

-> Jak się zgłosić

->Instrukcja EUIPO SME Fund

 Fragment naszego webinaru, dotyczącego dofinansowań: 

Artykuł Fundusz MŚP (SME Fund) – Bony własności intelektualnej pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Nasza kancelaria również zarejestrowała dźwiękowy znak towarowy, który znajduje się wśród zamieszczonych poniżej. Zapraszamy na mini quiz.

Zgadnij, jaki to dźwiękowy znak towarowy?

Dźwiękowy znak towarowy nr 1

Dźwiękowy znak towarowy nr 2

Dźwiękowy znak towarowy 3

Dźwiękowy znak towarowy nr 4

Dźwiękowy znak towarowy nr 5

Dźwiękowy znak towarowy nr 6

Dźwiękowy znak towarowy nr 7

Dźwiękowy znak towarowy nr 8

Dźwiękowy znak towarowy nr 9

Dźwiękowy znak towarowy nr 10

Artykuł Dźwiękowe znaki towarowe pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Slogan może być co do zasady zarejestrowany jako znak towarowy, jednak nie każdy i nie zawsze. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego1 slogan to „oklepany zwrot” czy też w omawianym kontekście raczej „krótkie hasło propagujące lub reklamujące coś”.

Tego rodzaju hasła, choć nierzadko radzą sobie świetnie rynkowo, spotykają się bardzo często z zarzutem braku zdolności odróżniającej. Wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) orzekał, iż proste wyrażenia o charakterze reklamowym, nawiązujące do walorów jakościowych usług czy też pozytywnego efektu płynącego ze skorzystania z usług usługodawcy nie mają wystarczającej zdolności odróżniającej. W praktyce wiele z nich uznano za niespełniające wymogów regulacji dot. znaków towarowych. W ramce przykłady sloganów, które nie zostały zarejestrowane.

Znamiona odróżniające

W orzecznictwie przyjmuje się, iż co do zasady poziom uwagi konsumentów w stosunku do haseł promocyjnych jest niski (wyrok TSUE z 17 listopada 2009 r., T-473/08 THINKING AHEAD, wyrok z 5 lutego 2002 r., T-130/01 REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS). Oznacza to, że odbiorca nie postrzega tego rodzaju oznaczeń jako znaku odróżniającego towary jednego przedsiębiorcy od drugiego, a odbiera je jako przesłanie reklamowe, na które nie zwraca on istotnej uwagi. W konsekwencji nie są one zatem w stanie pełnić podstawowej funkcji znaku tj. funkcji odróżniającej.

Podstawowym warunkiem „rejestrowalności” sloganu, jak stwierdził w wyroku z 23 kwietnia 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie jest ustalenie, że może on pełnić funkcję znaku towarowego oraz czy posiada „dostateczne znamiona odróżniające”. WSA wskazał, iż w praktyce oznacza to, że nie będzie podlegał ochronie jako znak towarowy taki slogan, który składa się z prostych, banalnych słów, pełni bardziej rolę komunikatu, informacji czy opisu niż oznaczenia, które byłoby w stanie odróżniać towary lub usługi danego przedsiębiorstwa od innych, obecnych na rynku”.

Gdzie jest granica, co różni jedne zarejestrowane slogany od tych które spotkały się z odmową rejestracji? Decyzje niejednokrotnie odbierane są jako kontrowersyjne i często trudno nie przyznać rozczarowanym zgłaszającym racji. Z tej perspektywy uznać należy za bardzo przydatne ciekawe rozważania, zbierające pewne kierunki orzecznicze, które odnajdujemy w aktualnym wyroku Sądu Unii Europejskiej ) z 15 marca 2023 r. w sprawie T 133/22 dotyczącej sloganu THE FUTURE IS PLANT BASED (co oznacza w języku polskim – przyszłość jest oparta na roślinach lub przyszłość to rośliny). Wyrok ten odnosi się do wcześniejszych orzeczeń dot. zarejestrowanych sloganów i zestawia je z aktualną sprawą, omawiając decydujące różnice.

Wieloznaczność sloganu to często jego charakterystyczna cecha, stanowiąca też o zapamiętywaniu go przez odbiorców. Jednak jak zwracał już uwagę Sąd, okoliczność, iż niektóre słowa występujące w złożonych znakach towarowych mogą być różnie interpretowane lub mają bardziej niejasne znaczenie, niekoniecznie czyni takie oznaczenia odróżniającymi w rozumieniu art. 32 traktatu i art. 7 pkt 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001 (zob. także wyrok z 13 grudnia 2018 r., Multifit/EUIPO (fit+fun), T 94/18, niepublikowany, EU:T:2018:933, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo).

W sprawie T 133/22 dot. sloganu THE FUTURE IS PLANT BASED skarżąca wskazywała na możliwość różnej interpretacji znaczenia słowa FUTURE. Jednak Sąd uznał, iż w całościowym ujęciu zgłoszonego oznaczenia słowo „przyszłość” będzie postrzegane przez właściwy krąg odbiorców jako część czysto reklamowa. Zgłoszony znak towarowy zawiera twierdzenie, że przyszłość należy do żywności pochodzenia roślinnego. Znaczenie zgłoszonego znaku towarowego dla rozpatrywanych towarów zostanie zrozumiana przez właściwy krąg odbiorców bez potrzeby dokonywania wykładni, interpretacji.

Zarejestrowane slogany

Możliwe są jednak odmienne sytuacje. I tak w przypadku sprawy w której zapadł wyrok z 20 stycznia 2021 r., Oatly/EUIPO (IT’S LIKE MILK BUT MADE FOR HUMANS – polskie znaczenie „podobne do mleka, ale stworzone dla ludzi”) (T253/20, niepublikowane, EU:T:2021:21), slogan „jest jak mleko, ale stworzony dla ludzi” podważa ogólnie przyjęty pogląd, zgodnie z którym mleko stanowi zasadniczą część diety człowieka. Sprzeciw mógł zatem uruchomić proces myślowy. Innymi słowy mógł prowokować do zastanowienia, analizy, do wysiłku intelektualnego. Sąd porównując slogan THE FUTURE IS PLANT BASED oraz IT’S LIKE MILK BUT MADE FOR HUMANS wskazuje na tę różnicę pomiędzy tymi przypadkami, która opiera się na odmiennym efekcie „prowokacji koncepcyjnej”.

Inny przypadek, w którym slogan został zarejestrowany jest sprawa WET DUST CAN’T FLY (co oznacza – mokry kurzy/pył nie może latać) – wyrok z 22 stycznia 2015 r., Pro-Aqua International/OHIM – Rexair (WET DUST CAN’T FLY) (T133/13, niepublikowany, EU:T:2015:46, pkt 49, 50). Udzielenie ochrony temu sloganowi było możliwe zdaniem Sądu ze względu na „błąd koncepcyjny”. Wyrażenie „wet dust” (co oznacza w tłumaczeniu mokry pył/kurz) zostało uznane za błędne pod względem konceptualnym, ponieważ wilgotny kurz nie jest już kurzem. Wyrażenie „mokry pył/kurz nie może latać” wymagało zatem pewnej wykładni ze strony konsumentów. Ta właśnie różnica miała wpływ na odmienne oceny zdolności odróżniającej sloganów w omawianych orzeczeniach.

W wyroku z 6 października 2021 r., Power Horse Energy Drinks/EUIPO – Robot Energy Europe (UNSTOPPABLE) (T3/21, niepublikowanym, EU:T:2021:659) Sąd uznał, że gdy właściwy krąg odbiorców napotyka określenie „UNSTOPPABLE”, co można przetłumaczyć jako „niepowstrzymany”, musi podjąć wysiłek interpretacyjny w celu rozwiązania wewnętrznej sprzeczności, ponieważ cecha bycia niepowstrzymanym nie może być przypisana danym towarom. Zaś w sprawie T 133/22 zgłoszony znak towarowy pozostaje w bezpośrednim związku z omawianymi towarami. Wszystkie te towary dot. sloganu THE FUTURE IS PLANT BASED mogą mieć charakter roślinny lub być pochodzenia roślinnego lub służyć do produkcji środków spożywczych pochodzenia roślinnego. Znaczenie zgłoszonego znaku towarowego będzie zatem postrzegane przez właściwy krąg odbiorców bez wysiłku interpretacyjnego.

Ostatnie, przywołane przez Sąd orzeczenie dotyczyło sprawy T-305/16 Lidl Stiftung przeciwko EUIPO – Primark Holdings (LOVE TO LOUNGE) (2017) EU:T:2017:607, niepublikowanej. Sąd orzekł, że hasło „love to lounge”, które przekazuje uwielbienie dla lenistwa, wylegiwania się może być używane w różnych kontekstach. Właściwy krąg odbiorców musi zatem najpierw umieścić to hasło w odpowiednim kontekście – odzieży, obuwia, nakrycia głowy, co wymaga wysiłku intelektualnego.

W sprawie T 133/22 zaś, jak stwierdził Sąd nie jest jednak wymagany żaden wysiłek intelektualny. Odniesienie do roślin łatwo wynika ze zgłoszonego znaku towarowego.

Zdaniem autorki

Przyglądając się analizie przeprowadzonej przez Sąd Unii Europejskiej w orzeczeniu dot. sloganu THE FUTURE IS PLANT BASED można dostrzec, iż różnica przesądzająca o sukcesie niektórych zgłoszeń sloganów i w efekcie ich rejestracji jako znaków towarowych wydaje się nie być aż tak duża. Istota tkwi nie tyle w  wieloznaczności poszczególnych słów czy samego sloganu i możliwych jego interpretacji, co w zawarciu w sloganie pewnej gry z odbiorcą, zmuszenia go do wysiłku intelektualnego, do zaciekawienia go. Siła umożliwiająca rejestrację takiego hasła jako znaku towarowego tkwi w skonstruowaniu pewnej „intrygi”, która ma na celu zmianę postawy odbiorcy z pasywnej, charakterystycznej dla niskiego poziomu uwagi, na aktywną. Oczywiście oceniając taki znak trzeba mieć na uwadze powiązanie lub brak powiązania danego znaku – sloganu ze zgłoszonymi towarami lub usługami.

Orzeczenie to wnosi moim zdaniem pewną pozytywną wartość, bowiem próbuje wyjaśnić niejednokrotnie trudny do uchwycenia niuans oceny zdolności odróżniającej tego rodzaju znaków. Slogany to hasła reklamowe, brak jest przeszkody generalnej ich rejestracji, choć faktycznie analizując decyzje wydaje się, że ona istnieje. Często uznanie zgłoszonego znaku za slogan (hasło reklamowe) dyskwalifikuje go niejako na starcie. Zatem kiedy pomimo „zachęcającej” treści uznać należy slogan za posiadający zdolność odróżniającą, a kiedy nie? Sąd podjął próbę w kierunku konkretyzacji wymogów i wyjaśnienia swojego toku rozumowania. Wskazał na „małą” różnicę o istotnym znaczeniu, którą dostrzegł w treści, w przekazie sloganu. Aby został on uznany za posiadający zdolność odróżniającą powinien budować interakcję z odbiorcą. Innymi słowy, aby slogan został zarejestrowany powinien inicjować podjęcie wysiłku intelektualnego przez odbiorcę, który, aby zrozumieć przekaz jaki slogan ze sobą niesie musi zostać niejako „sprowokowany” do myślenia. Tego rodzaju wskazówki pojawiały się wcześniej w kontekście opisowości oznaczeń, jednak tutaj przeanalizowano to na dość ciekawych przykładach i to właśnie sloganów. Nie sądzę aby ten wyrok zakończył dyskusje, jednak tego rodzaju orzeczenia zmierzają w kierunku przejrzystości i zrozumiałości dokonywanej przez organy czy sądy oceny zdolności odróżniającej.

Anna Cybulka prawnik | rzecznik patentowy | IP mediator | European Trade Mark and Design Attorney | współwłaściciel Kancelarii Prawno-Patentowej Poraj

Artykuł Czy slogan może uzyskać ochronę prawną? pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Niedawno zapadły kolejne orzeczenia przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (sprawy T-316/22 oraz T-312/22). W obu sprawach sąd stwierdził nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), w których stwierdzona była zła wiara zgłaszających znaki towarowe. Tok postępowania i obszerność materiału dowodowego w tych  sprawach dowodzi, jak złożone są tego rodzaju postępowania, klasyfikowane w kategoriach spraw dotyczących „nadużyć związanych z prawem osób trzecich” oraz przesłanki oceny „relacji  gospodarczych pomiędzy przedsiębiorcami”. Stroną pozwaną była Izba Odwoławcza EUIPO, której decyzje – odpowiednio z 24 marca 2022 r. o unieważnieniu prawa do znaku BLUE BRAND CHICKEN oraz z 16 marca 2022 r. dotycząca unieważnienia znaku RED BRAND CHICKEN – zostały zaskarżone do sądu Unii Europejskiej.

Tło sporu

W lipcu 2014 r. skarżący dokonali w EUIPO dwóch zgłoszeń unijnego znaku towarowego jako trójwymiarowego unijnego znaku towarowego w kształcie prostokątnego pudełka w kolorach białym i niebieskim / białym i czerwonym z grafikami oraz oznaczeniem słownym o następującej postaci:

Towary i usługi, dla których wniesiono o rejestrację, należą do klas 29 i 40 w klasyfikacji towarów i usług. Znak towarowy BLUE BRAND CHICKEN został zarejestrowany 8 kwietnia 2016 r., a znak RED BRAND CHICKEN – 24 marca 2016 r. W lutym 2018 r. złożono wniosek o unieważnienie prawa do znaku, powołując się na art. 52 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2017/1001]. W 2020 r. Wydział Unieważnień uwzględnił wnioski i unieważnił prawa do spornych znaków towarowych w odniesieniu do wszystkich towarów i usług.
Uprawnieni wnieśli do EUIPO odwołanie od decyzji. Izba Odwoławcza utrzymała decyzję Wydziału Unieważnień. Na decyzje złożono skargi do sądu Unii Europejskiej.

Argumenty podnoszone w skardze

Jako pierwszy w argumentów strona skarżąca podniosła, że Izba Odwoławcza naruszyła art. 52 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ błędnie uznała, iż w momencie dokonywania
zgłoszenia spornego znaku towarowego działali oni w złej wierze. Zdaniem skarżących Izba Odwoławcza w istocie źle zakwalifikowała istniejące między stronami stosunki. W czasie współpracy z interwenientem ten ostatni był jedynie producentem towaru i ograniczał się do opatrywania towaru logotypem i etykietą skarżących. Ponadto nie brał on udziału w procesie twórczym opracowywania spornego oznaczenia, a jedynie skarżący korzystali przy każdej modyfikacji oznaczenia z odpłatnych usług jego projektodawcy.

Skarżący zarzucili Izbie Odwoławczej całkowitą dowolność w przyjęciu tezy, iż dokonując zgłoszenia spornego znaku towarowego mieli oni zamiar zaszkodzić interesom interwenienta.
Skarżąca podnosiła, iż decyzja Izby Odwoławczej pozostawała w sprzeczności z okolicznościami stanu faktycznego. Między innymi w dniu złożenia wniosku interwenient
nie był konkurentem skarżących, nie posiadał też własnego prawa nabytego do spornego znaku towarowego ani nie był do niego współuprawniony.
Ponadto Izba Odwoławcza nie wzięła pod uwagę wszystkich okoliczności dotyczących stosunków między stronami w dniu dokonania zgłoszenia spornego znaku towarowego.

Argumenty interwenienta

Interwenient kwestionował przede wszystkim argument skarżących, zgodnie z którym był jedynie producentem ich towaru na zlecenie. Jego zdaniem współpracował ze skarżącymi w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia, a on i skarżący posiadają równe prawa do używania spornego znaku towarowego, który został stworzony w ramach ich wspólnego przedsięwzięcia.

Jak zrozumieć złą wiarę

Zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 207/2009 prawo do unijnego znaku towarowego podlega unieważnieniu w przypadku, gdy zgłaszający działał w złej wierze w momencie dokonywania zgłoszenia znaku. Wskazane pojęcie „złej wiary” nie jest ani zdefiniowane, ani ograniczone, ani opisane w przepisach. Przyświecający temu przepisowi cel interesu ogólnego, polegający
na udaremnieniu rejestracji znaków stanowiących nadużycie lub sprzecznych z uczciwymi praktykami w przemyśle i handlu, byłby bowiem zagrożony, gdyby istnienie złej wiary można było wykazać jedynie okolicznościami wyliczonymi enumeratywnie. Sąd Unii Europejskiej poczynił jednak kilka uściśleń co do sposobu, w jaki należy interpretować pojęcie „złej wiary” i dokonywać jej istnienia.
Zgodnie z jego zwykłym rozumieniem w języku ogólnym pojęcie „złej wiary” zakłada istnienie nieuczciwego stanu ducha lub zamiaru. W kontekście przepisów dotyczących unijnego znaku towarowego powinny mieć na celu, zdaniem sądu, przyczynienie się do ustanowienia systemu niezakłóconej konkurencji w Unii. Co w konsekwencji umożliwia każdemu przedsiębiorstwu przywiązanie do siebie klientów dzięki wysokiej jakości swych towarów lub usług, możliwość rejestrowania w charakterze znaków towarowych oznaczeń umożliwiających konsumentowi – bez ryzyka wprowadzenia w błąd – odróżnienia tych towarów lub usług od towarów lub usług pochodzących z innych przedsiębiorstw.

W konsekwencji wskazana w art. 52 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 207/2009 bezwzględna podstawa unieważnienia ma zastosowanie wtedy, kiedy właściciel unijnego znaku towarowego
dokonał zgłoszenia tego znaku towarowego nie w celu konkurowania w sposób uczciwy, lecz z zamiarem naruszenia, w sposób niezgodny z uczciwymi obyczajami, interesów osób trzecich lub też z zamiarem uzyskania, nawet bez odniesienia się do konkretnej osoby trzeciej, prawa wyłącznego w celach innych niż cele związane z funkcjami znaku towarowego.

Zamiar zgłaszajacego

Zamiar zgłaszającego znak towarowy jest elementem subiektywnym, który jednak w sposób obiektywny powinny ustalić właściwe organy administracyjne i sądowe. Jedynie ocena całościowa
motywów zgłaszającego daje pełny i obiektywny obraz okoliczności faktycznych danego przypadku. To na składającym wniosek o unieważnienie prawa do znaku ciąży obowiązek wykazania okoliczności pozwalających stwierdzić, że właściciel unijnego znaku towarowego działał w złej wierze w momencie dokonywania zgłoszenia tego znaku do rejestracji. Do czasu przedstawienia dowodu przeciwnego domniemywa się istnienie dobrej wiary zgłaszającego.

Współpraca współpracy nie jest równa

Bezsporne jest, że między stronami nie została podpisana żadna umowa, a ich wspólne działania nie są wystarczające do wykazania istnienia stosunków handlowych, w ramach których strony są równymi partnerami we „wspólnym niepisanym przedsięwzięciu”. Nie istnieją więc prawa i obowiązki między nimi w rozumieniu równorzędnego partnerstwa biznesowego wiążącego się z obowiązkiem sprawiedliwego podziału prawa do używania przez strony spornego znaku towarowego.

Jakie wnioski z błędnej decyzji

Zdaniem sądu Izba Odwoławcza błędnie stwierdziła, że zła wiara skarżących została wykazana, dlatego stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji. Wykazanie złej wiary nie jest zadaniem łatwym. Trudności w jej wykazaniu są związane przede wszystkim z tym, że jest to okoliczność o charakterze subiektywnym, dlatego warto przewidywać zagrożenia, które mogą pojawić się w przyszłości.
Rejestracja znaku zabezpiecza przed działaniami nieuczciwej konkurencji byłego wspólnika czy partnera biznesowego.

Komentarz

Z perspektywy pełnomocników prowadzących ten spór należy rekomendować regulowanie wzajemnych stosunków w formie pisemnych umów o współpracy. Różne perspektywy postrzegania
i interpretowania ról zaangażowanych podmiotów były w tych sprawach zaskakujące. Współczesne okoliczności rynkowe kreują związki biznesowe najróżniejszego rodzaju, takie jak zlecenia, oddanie do produkcji pod markami własnymi, produkcja z nadzorem lub bez nadzoru nad jakością, zlecania do różnych podmiotów produkujących towar w kraju lub zagranicą, zamawianie towaru gotowego lub takiego według własnych parametrów, tworzenie wspólnych biznesów o różnym rozkładzie ryzyka oraz praw i obowiązków.

Taka paleta możliwości jest trudną codziennością przedsiębiorców. Dla składów orzekających, z oczywistych względów nieprowadzących na co dzień własnych firm, może być wyzwaniem i w efekcie prowadzić do długiego sporu. Trudności związane są m.in. z nierozumieniem przyjętego modelu biznesowego i za tym idącym uprawnieniem do znaku po stronie jednego, wielu podmiotów lub też jego braku.
Naszym zdaniem rozwijające się dynamicznie modele biznesowe i ich ocena (także posiadanie materiału dowodowego w tym zakresie) przez organy lub sądy będą stanowiły kluczowy
czynnik przy orzekaniu w sprawach opartych o złą wiarę pomiędzy przedsiębiorcami. Przesłanka ta jest coraz częściej wykorzystywana w walce rynkowej.
Niezmiernie istotne jest to, że zarzut złej wiary nie ulega w zasadzie przedawnieniu. Rekomendujemy więc staranne regulowanie relacji dotyczących znaków towarowych w formie stosownych umów, porozumień z podmiotami z otoczenia biznesowego np. producentami towarów, opakowań, agencjami reklamowymi, grafikami, podwykonawcami itd.

ANNA CYBULKA
rzecznik patentowy | prawnik | IP mediator | European Trade Mark and Design Attorney | współwłaściciel Kancelarii Poraj

JOANNA GWIAZDOWSKA
radca prawny | IP mediator | European Trade Mark and Design Attorney  partner w Kancelarii Poraj

Artykuł został opublikowany w Dodatku Rzeczpospolita Dobra Firma oraz na stronach rp.pl

Artykuł Zła wiara przed sądem Unii Europejskiej pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Znak towarowy to rodzaj prawnie dozwolonego monopolu. Jak bardzo jest on rozległy zależy nie tylko od ram ustawowych prawa znaków towarowych, ale i od siły konkretnego znaku towarowego.

W uproszczeniu prawo określa jego granice jako możliwość zakazywania używania znaku identycznego lub podobnego dla identycznych lub podobnych towarów o ile istnieje ryzyko wprowadzenia odbiorcy w błąd. Siła znaku doprecyzowuje zakres ochrony przewidzianej dla znaku przez prawne regulacje. Innymi słowy, zakres faktycznej wyłączności jaką dany znak towarowy daje, zależy także od jego siły.

Czym jest siła znaku towarowego

Znaki towarowe mają swoją „moc” podobnie jak awatary w wirtualnym świecie. Marka marce nie jest równa, co więcej, jej siła jest zmienna, może wzrastać, ale może też słabnąć.

Kategorie znaków towarowych ze względu na ich zdolność odróżniającą i siłę oddziaływania:

Na osi po której znaki towarowe mogą się poruszać, i to niekiedy dwukierunkowo, przedstawiono podstawowe typy znaków.

Znaki niepodlegające rejestracji

W tej grupie znajdują się znaki pozbawione zdolności odróżniającej, to głównie jest znaki opisowe oraz znaki rodzajowe.

Oznaczenia pozbawione zdolności odróżniającej składają się zgodnie z polską regulacją wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania, w szczególności: rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości, wartości, przeznaczenia, sposobu wytwarzania, składu, funkcji, przydatności.

Oznaczenie ma charakter opisowy, jeżeli wykazuje wystarczająco bezpośredni i konkretny związek z towarami lub usługami wskazanymi w zgłoszeniu. Taki związek będzie istniał wtedy, jeżeli właściwy krąg odbiorców natychmiast i bez namysłu rozpoznaje w takim oznaczeniu opis towarów lub ich cech. Jednocześnie charakter opisowy takiego oznaczenia musi być dla przeciętnego odbiorcy oczywisty i nie wzbudzać wątpliwości [zob. wyrok SPI z 20.09.2001 r., C‐383/99; wyrok SPI z 22.06.2005 r., T‐19/04].

Opisowe są oznaczenia typu „mleko” dla mleka, pośrednik nieruchomości dla usług związanych ze sprzedażą/wynajmem nieruchomości, dyskont dla sklepu itp. Sądy uznawały za opisowe różnorodne znaki, jak przykładowo w USA znak „Lawyers.com” dla stron internetowych zawierających informacje prawne, w Polsce, na przykład Ice Coffee [wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2009 r. II GSK 214/09] lub PsychoDietetyka [wyrok WSA w Warszawie z dnia 15.02.2012 r., sygn. VI SA/Wa 1806/11].

Trzeba mieć na uwadze, że odmowy dotyczyć mogą nie tylko oznaczeń słownych, ale również oznaczeń słowno-graficznych i one także mogą być uznane za pozbawione zdolności odróżniającej. Przykłady oznaczeń opisowych słowno-graficznych, na które nie udzielono prawa ochronnego.

• odmowa rejestracji. Wyrok SUE z dnia 11 lipca 2012 r., T-559/10 Laboratoire Garnier et Cie, kl. 3 Odmowę uzasadniono tym, że warstwa słowna ma jasne znaczenie, odwołuje się do naturalnego piękna, co bezpośrednio wskazuje na cechę jakości towarów z branży kosmetycznej, zaś grafika w ocenie urzędu jest banalna.

• Odmowa rejestracji. Wyrok SUE z dnia 10 września 2015 r., T-610/14 Laverana Gmbh&Co. KG, kl. 3, 5

Słabe znaki towarowe

Do tej grupy należą znaki sugerujące [sugestywne], czyli takie, które sugerują określone cechy towarów nimi oznaczanych, natomiast znaki aluzyjne to takie, które stanowią aluzję do tych cech. Znak taki sugeruje powiązanie z towarami i usługami, ale nie jest on bezpośrednio opisowy, wymaga skojarzenia, pomyślenia.

Sugestywne znaki towarowe są popularne ze względu na możliwość sprytnej gry słownej, która przyciąga uwagę a zarazem łatwiej ją zakotwiczyć o coś co odbiorca już zna. Problemem jest ocena takich znaków przez urzędy rejestrujących znaki towarowe. One często przesuwają granicę minimalnego progu zdolności odróżniającej i znaki te spotykają się z całkowitą odmową lub trzeba włożyć sporo trudu i środków finansowych, aby uzyskać na nie rejestrację. Przykład oznaczenia zarejestrowanego przez Urząd Patentowy RP: Konto Witalne przeznaczone do oznaczania usług finansowych, usług bankowych.

Silne znaki towarowe

Silne znaki towarowe to znaki posiadające wyższy poziom charakteru odróżniającego w odniesieniu do towaru lub usługi, z którą są używane, np. znaki fantazyjne, neologizmy, znaki oderwane całkowicie od towarów i ich cech lub związek ten nie jest dostrzegalny.

Może to być znane słowo użyte w nieoczekiwany lub nietypowy sposób – na przykład znak towarowy Apple dla komputerów, oprogramowania itd. Jabłko nie ma żadnego związku z tymi towarami. Inne przykłady to „Windows” dla komputerowego systemu operacyjnego, Apart dla biżuterii, Eris dla kosmetyków, Google dla wyszukiwarki, czy Poraj dla usług prawno-patentowych.

Renomowane znaki towarowe

Prawo własności przemysłowej w sposób szczególny kształtuje ochronę znaków renomowanych przyznając im wyraźnie rozszerzoną ochronę. To znaki, które mogą przekroczyć tzw. zasadę specjalizacji czyli mogą blokować udzielenie ochrony / używanie dla innych znaków towarowych identycznych lub podobnych dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść Zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.

Prawo wyróżnia zatem znaki o takiej rozpoznawalności, która nie może być zawłaszczona przez inne podmioty ze szkodą dla znaku renomowanego. Przykłady znaków renomowanych: Google, Amazon, NIKE, Coca-Cola, Facebook.

Znak powszechnie znany [notoryjny] jest pojęciem bliskim pojęciu znaku renomowanego, bowiem oba wiążą się ze szczególną znajomością oznaczenia wśród odbiorców. Znak ten zawdzięcza zwiększoną ochronę dzięki powszechnej jego znajomości u jego odbiorców, ale bez jego rejestracji.

Jakim innym zjawiskom może podlegać znak towarowy

Wspomnijmy jeszcze o dwóch ciekawych zjawiskach związanych ze zmiennością siły znaku, z którymi prawo wiąże doniosłe skutki prawne.

Pierwsze to możliwość nabycia przez znaki pozbawione pierwotnej zdolności odróżniającej w wyniku ich używania tzw. wtórnej zdolności. Wtórna zdolność odróżniająca to charakter odróżniający oznaczenia, nabyty dzięki używaniu tego oznaczenia w zwykłych warunkach rynkowych, na danym terytorium. Odpowiednie używanie, m. in. rzeczywiste, konsekwentne, intensywne przed rejestracją znaku powoduje, iż choć normalnie nie można by udzielić na taki znak towarowy ochrony, to nabył on charakteru odróżniającego i to pozwala na jego rejestrację czyli nabycie wyłączności.

Kiedy następuje nabycie wtórnej zdolności odróżniającej? W momencie, gdy pewna znacząca grupa kupujących, przyporządkowuje dane oznaczenie określonym towarom, czyli uznaje je za znak wyróżniający te towary na rynku [zob. wyrok NSA z dnia 14 lipca 2010r., II GSK 703/09].

Drugie zjawisko to degeneracja znaku, tzw. rozmycie, rozwodnienie. Polega ono na utracie przez znak jego zdolności odróżniania towarów jednego przedsiębiorcy od towarów innych przedsiębiorców. Innymi słowy traci on ową zdolność [siłę] pracującą wcześniej na rzecz jego właściciela i transformuje się w oznaczenie opisowe, określające daną kategorię towarów i usług, nazwę dostępną dla wszystkich.

Przepis art. 169 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), nakazuje wygaszenie prawa ochronnego na znak towarowy z powodu utraty przez ten znak znamion odróżniających. Istotne jest także czy skutek ten nastąpił w wyniku zaniechania lub działania uprawnionego do znaku.

Przykłady znaków zdegenerowanych: termos, nylon, krówki, heroina, jo-jo, linoleum.

Zasady przydatne przy wyborze znaku towarowego lub produktu dla firmy

O jakich podstawowych zasadach należy zatem pamiętać wybierając znak dla swojej firmy czy produktu, a także potem planując jej ekspansję? Dobre marki to takie, które są uznawane za „silne” w świetle prawa o znakach towarowych. Najsilniejsze znaki to słowa wymyślone, a najsłabsze to słowa, które jedynie opisują lub są ogólną nazwą dla towarów i usług, dla których znaku używamy.

Co do zasady, im silniejszy znak towarowy, tym łatwiej będzie powstrzymać innych od działań naruszających prawo. Konsekwencją wyboru słabego znaku towarowego jest jego prawdopodobna popularność wśród konkurentów, którym nie można zabronić używania oznaczeń opisowych.

Zatem wybór słabego znaku towarowego prawdopodobnie postawi przedsiębiorcę w sytuacji, w której jego konkurenci będą używać bardzo podobnych znaków do sprzedaży podobnych towarów, a on nie będzie mógł zrobić nic, aby powstrzymać tę sytuację.

Prawo znaków towarowych uwzględnia bowiem prawo do używania oznaczeń opisowych przez wszystkich uczestników rynku. Dlatego właśnie współistnieją podobne nazwy dla podobnych produktów/usług wykorzystujące przykładowo powszechnie używane elementy jak „med.”: Vital-med, Enel-med, Bart-med, Komfort-med, Plus-med, Farma-med.

By wypromować silną markę potrzebne są z reguły większe nakłady finansowe, gdyż trzeba stworzyć relację znaku z towarem, którą zrozumie i zapamięta klient. Gdy to się uda, siła takiego oznaczenia będzie nieporównywalnie większa.

Silne znaki budują wokół siebie większą strefę wyłączności, a tym samym uniemożliwiają konkurentom korzystnia z niej i jej „aury” oraz zbytnie upodabnianie się do oznaczenia. Słabsze znaki mają mniejszy zakres blokowania. W tej sytuacji konkurentom wolno więcej, np. używać znaki, które są bardziej zbliżone do słabego znaku, niż byłoby to dozwolone dla silnego znaku.

Wybierając znak towarowy, budując swoją markę na lata warto zastanowić się w jakie oznaczenie chcemy inwestować i dobrze to przemyśleć.

Planujesz zarejstrować znak towarowy

Skontaktuj się z nami
Możemy porozmawiać: pierwsza konsultacja telefoniczna jest GRATIS
lub odpisać na Twoje wątpliwości i zapytania: kancelaria@poraj.com
Dodatkowo, do 08 GRUDNIA 2023r., możesz skorzystać z dofinansowania UE na rejstracje znaków towarowych w Polsce oraz na terenie Unii Europejskiej.
Poczytaj na temat dofinansowania:
SME FUND 2023_DOFINASOWANIE UE NA REJESTRACJĘ ZNAKU TOWAROWEGO

Powyższy artykuł ukazał się online w serwisie internetowym  dziennika Rzeczpospolita:
JAKI ZNAK TOWAROWY WYBRAĆ – rp.pl

Artykuł Siła znaku towarowego jest różna i może się zmieniać pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Etap pierwszy

W pierwszym etapie badania, rzecznik patentowy, analizuje formalne podstawy rejestracji znaku towarowego. Oznacza to, że sprawdza, czy nie występują bezwzględne przesłanki odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy, które precyzuje art 129¹ ustawy prawo własności przemysłowej.

1). Nie udziela się prawa ochronnego na oznaczenie, które:

1. nie może być znakiem towarowym;

2. nie nadaje się do odróżniania w obrocie towarów, dla których zostało zgłoszone;

3. składa się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania, w szczególności rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości, wartości, przeznaczenia, sposobu wytwarzania, składu, funkcji lub przydatności;

4. składa się wyłącznie z elementów, które weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych;

5. składa się wyłącznie z kształtu lub innej właściwości towaru, wynikającej z charakteru samego towaru, niezbędnej do uzyskania efektu technicznego lub zwiększającej znacznie wartość towaru;

6. zostało zgłoszone w złej wierze;

7. jest sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami;

8. zawiera element o wysokiej wartości symbolicznej, w szczególności o charakterze religijnym, patriotycznym lub kulturowym, którego używanie obrażałoby uczucia religijne, patriotyczne lub tradycję narodową;

9. zawiera symbol Rzeczypospolitej Polskiej (godło, barwy lub hymn), znak sił zbrojnych, organizacji paramilitarnej lub sił porządkowych, reprodukcję polskiego orderu, odznaczenia lub odznaki honorowej, odznaki lub oznaki wojskowej bądź innego oficjalnego lub powszechnie używanego odznaczenia i odznaki, w szczególności administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo organizacji społecznej działającej w ważnym interesie publicznym, gdy obszar działania tej organizacji obejmuje cały kraj lub znaczną jego część, jeżeli zgłaszający nie wykaże się uprawnieniem, w szczególności zezwoleniem właściwego organu Państwa albo organu samorządu terytorialnego, albo zgodą organizacji, na używanie oznaczenia w obrocie;

10. zawiera symbol (herb, flagę, godło) obcego państwa, nazwę, skrót nazwy, bądź symbol (herb, flagę, godło) organizacji międzynarodowej lub przyjęte w obcym państwie urzędowe oznaczenie, stempel kontrolny lub gwarancyjny, jeżeli zakaz taki wynika z umów międzynarodowych, chyba że zgłaszający wykaże się zezwoleniem właściwego organu, które uprawnia go do używania takiego oznaczenia w obrocie;

11. zawiera urzędowo uznane oznaczenie przyjęte do stosowania w obrocie, w szczególności znak bezpieczeństwa, znak jakości lub cechę legalizacji, w zakresie, w jakim mogłoby to wprowadzić odbiorców w błąd co do charakteru takiego oznaczenia, o ile zgłaszający nie wykaże, że jest uprawniony do jego używania;

12. ze swojej istoty może wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towaru;

13. stanowi lub odtwarza w swoich zasadniczych elementach nazwę odmiany roślin zarejestrowaną z wcześniejszym pierwszeństwem w Rzeczypospolitej Polskiej lub na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej albo wiążącej Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej, przewidujących ochronę praw do odmiany roślin, i odnosi się do odmian roślin tego samego gatunku lub gatunków ściśle spokrewnionych.

2). W odniesieniu do wyrobów alkoholowych, znak towarowy zawierający element geograficzny niezgodny z pochodzeniem wyrobu uważa się za znak wprowadzający odbiorców w błąd.
3). Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy zawierający element geograficzny prawdziwy w sensie dosłownym co do terytorium, regionu lub miejsca, z którego towar pochodzi, który mógłby wprowadzić odbiorców w błąd, że towar pochodzi z innego, słynącego z danych wyrobów terenu. W przypadku homonimicznych oznaczeń geograficznych dla wina i piwa ochrona może być przyznana, z tym, że Urząd Patentowy wezwie osobę, która dokonała zgłoszenia później, do dokonania w znaku odpowiednich zmian pozwalających na odróżnienie go od znaku wcześniejszego.
4). Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy wyłączony z rejestracji na podstawie przepisów prawa krajowego, prawa Unii Europejskiej lub umowy międzynarodowej przewidujących ochronę oznaczenia geograficznego, nazwy pochodzenia, określenia tradycyjnego dla wina lub gwarantowanej tradycyjnej specjalności, w zakresie w nich przewidzianych.

Etap drugi

W tym momencie rzecznik bada, czy znak towarowy wystarczająco różni się od znaków wcześniej zarejestrowanych, funkcjonujących na rynku oraz czy nie narusza praw osobistych lub majątkowych innych osób. To badanie eliminuje ryzyko potencjalnego sprzeciwu, który wnieść może właściciel zarejestrowanego już znaku. W Polsce obowiązuje bowiem procedura sprzeciwowa, która umożliwia właścicielowi zarejestrowanego znaku towarowego wniesienie sprzeciwu wobec rejestracji znaku podobnego. Sprzeciw może zostać wniesiony do Urzędu Patentowego RP, w terminie 3 miesięcy od daty publikacji zgłoszenia nowego znaku towarowego w Biuletynie Urzędu Patentowego.

Plusy dodatnie

Dzięki badaniu zdolności rejestrowej przedsiębiorca:

• zwiększa szanse na uzyskanie certyfikatu z rejestracji znaku towarowego, a więc na uzyskanie prawa ochronnego na znak;
• zyskuje pewność dotyczącą bezpieczeństwa praw osób trzecich – nie dopuści się czynów nieuczciwej konkurencji poprzez używanie znaku wcześniej zastrzeżonego.

Należy pamiętać, że celem badania zdolności rejestrowej jest poinformowanie o możliwych przeszkodach na drodze do rejestracji znaku towarowego i uzyskania ochrony prawnej, zanim złożony zostanie wniosek do Urzędu Patentowego, który to ostatecznie decyduje o nadaniu ochrony.

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o rejestracji znaku towarowego

Pomożemy

Wykonujemy badania zdolności rejestrowej znaków towarowych.
By skontaktować się ze specjalistą napisz: kancelaria@poraj.com lub zadzwoń +48 61 843 21 00

Artykuł Czym jest badanie zdolności rejestrowej znaku towarowego pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Po co rejestrować

Badanie pochodzące z raportu Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pt. Zestawienie wyników dla MŚP w zakresie własności intelektualnej na rok 2019 pokazuje, co motywuje właścicieli oraz kadrę zarządzającą firm do podjęcia decyzji o rejestracji praw własności intelektualnej (PWI). Są to: zapobieganie kopiowaniu (59 proc.), zwiększone bezpieczeństwo prawne (58 proc.) i poprawa wizerunku i wartości firmy (36proc). Natomiast, główne skutki rejestracji praw IP, to poprawa reputacji (52 proc.), wzrost obrotów (39 proc.) i możliwość wejścia na nowe rynki (37 proc.). Tylko 1 proc. właścicieli PWI zaobserwowało negatywne skutki, przy czym 53 proc. z nich wskazywało nadmierne wydatki (czas i pieniądze) na rejestrację.

Dofinansowanie na rejestracje

Fundusz dla MŚP The Ideas Powered for Business to program przyznawania dotacji utworzony

w celu wsparcia praw własności intelektualnej małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w Europie. SME Fund (Fundusz dla MŚP) to inicjatywa Komisji Europejskiej, realizowana przez EUIPO. Fundusz dla MŚP działa od stycznia 2024 r. do 6 grudnia 2024 r.

Środki europejskie przeznaczone są na:

• 75-proc. zwrot opłat za zgłoszenie znaku towarowego lub wzoru, opłat za dodatkowe klasy oraz badanie, rejestrację, publikację i odroczenie publikacji na szczeblu UE;
• 75-proc. zwrot opłat za zgłoszenie znaku towarowego lub wzoru, opłat za dodatkowe klasy oraz badanie, rejestrację, publikację i odroczenie publikacji na szczeblu krajowym i regionalnym;
• 50-proc. zwrot podstawowych opłat za zgłoszenie znaku towarowego lub wzoru, opłat za wyznaczenie oraz kolejne wyznaczenie poza UE. Opłaty za wyznaczenie uiszczane w państwach członkowskich są wyłączone, podobnie jak opłaty manipulacyjne pobierane przez urząd pochodzenia;
• 50-proc. zwrot opłat przed udzieleniem patentu (np. złożenie wniosku, wyszukiwanie i badanie), opłat związanych z udzieleniem patentu i publikacją na szczeblu krajowym.

Wysokość zwrotu środków

W przypadku znaków towarowych lub wzorów przemysłowych maksymalna kwota podlegająca zwrotowi na jedno MŚP wynosi 1500 EUR. Pozostałe wymogi formalne:

1. Wyciąg z rachunku bankowego przedsiębiorstwa zawierający następujące dane: nazwa przedsiębiorstwa jako posiadacza rachunku, pełny numer IBAN wraz z kodem kraju oraz kod BIC/SWIFT.

2. Zaświadczenie VAT lub zaświadczenie o posiadaniu krajowego numeru rejestracji wydane przez właściwy organ krajowy.

3. Oświadczenie – pełnomocnictwo dla kancelarii, która ma wesprzeć Państwa firmę.

Jak procedować

Każda firma może samodzielnie ubiegać się o dofinansowanie w ramach funduszu lub skorzystać ze wsparcia rzecznika patentowego.

Etapy działania kancelarii:

Krok 1: sprawdzanie dokumentacji, przesłanie do EUIPO dokumentów i wniosku o bon;

Krok 2: zgłaszanie znaku towarowego / wzoru przemysłowego / wspólnotowego – z koniecznością zapłaty, przy jednoczesnym wniosku o realizację bonu;

Krok 3: oczekiwanie (około 2-3 tygodni) na zwrot środków, które firma otrzymuje bezpośrednio na konto.

Usługa wsparcia dotycząca bonów z Funduszu MŚP jest z naszej strony przy zgłaszaniu znaków towarowych / wzorów przemysłowych / wspólnotowych zawarta w cenie dokonania zgłoszenia, to znaczy jest nieodpłatna.

Najlepszy czas

Idą święta, z zarazem dla wielu firm punkt kulminacyjny sprzedaży czy tworzenia strategii na nowy, nadchodzący rok. Budujac przewagę konkurencyjną warto skorzystać z instrumentów unikatowego monopolu, który zapewnia przedsiębiorcom prawo własności przemysłowej. Tu obowiązuje zasada: pierwszeństwo ma ten, któ prawo pierwszyt zarejstrował. Nie warto czekać – kto pierwszy, ten lepszy! także po własną ® – kę z dofinansowaniem!

Wielu naszych klientów skorzystało już z dofinansowania.
Potrzebujesz wsparcia i planujesz skorzystać z dofinansowania – to ostatni moment. Zapraszamy do współpracy.

Napisz: kancelaria@poraj.com
Porozmawiajmy: 61 843 21 00

Uladzimir Cybulka | rzecznik patentowy

Artykuł Dofinansowanie UE na rejestracje znaków towarowych i wzorów przemysłowych pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Czy chronić własną markę

Przedsiębiorca chcący ocenić znaczenie marki w strategii firmy, powinien zadać sobie kilka pytań: Czy moja firma używa nazwy, znaku, logo do odróżniania towarów lub usług od konkurencji?

• Czy jest to marka firmy, czy jedynie kolekcji mebli, a może jednego modelu?
• Czy marki te są istotne dla prowadzonej przeze mnie działalności?
• Jaka jest rozpoznawalność marki mojej firmy?
• Ile jest ona warta?
• Czy nasze produkty, firma są kojarzone dzięki marce?
• Ile kosztowałyby moją firmę ewentualne zmiany – nazwy, znaku towarowego, logo, domeny, opakowań, etykiet, wizytówek, listowników, szyldów, reklam, pozycjonowania itd.?
• Czy jeżeli ktoś zacząłby korzystać z identycznego znaku albo znaku bardzo podobnego – czy będzie to miało znaczenie dla zleceń, zysków, wizerunku, sprzedaży?
• Ten krótki kwestionariusz pozwoli wstępnie oszacować, czy potrzeba ochrony marki jest uzasadniona. Jeśli tak, należy zastanowić się, jakie kroki podjąć, by zarejestrować znak towarowy.

Wybór nazwy i logo

Znaki towarowe, którymi posługuje się firma, to nie kwestia wyłącznie estetyczna. Jeżeli marka w przyszłości ma się rozwijać, również poza Polską, jej nazwa powinna być „uniwersalna”, najkorzystniej też niezwiązana z żadnym konkretnym opisowym pojęciem w językach krajów, w których miałaby funkcjonować. Im bardziej fantazyjne (abstrakcyjne) oznaczenie, tym większa szansa, że żadna firma nie używa go jeszcze na rynku, więc nie będzie przeszkód w jego rejestracji w danym kraju. Warto także zwrócić uwagę, by oznaczenie było łatwe do wymówienia, zarówno w języku ojczystym, a później dla cudzoziemców oraz aby budziło pozytywne skojarzenia. Trzeba tutaj uwzględnić wpływy kulturowe, religijne i językowe oraz zasady funkcjonowania lokalnych rynków i przyzwyczajenia konsumentów.

Którą wersję znaku zastrzec

Jednym słowem, stajemy przed trudną decyzją, jaki znak firma powinna zastrzec: słowny, graficzny, a może słowno-graficzny? Odpowiedź jest prosta. Zdecydowanie, najszerszą ochronę daje nam zastrzeżenie znaku słownego, który bez względu na zastosowaną czcionkę, kolor, grafikę z jaką będzie funkcjonował będzie chroniony i uprawnione będzie umieszczanie przy nim symbolu ®.
Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku znaków graficznych; tu rejestracja samej grafiki (bez elementów słownych) gwarantuje jej ochronę, a wyegzekwowanie naruszenia, czyli bezprawnego użycia znaku podobnego lub identycznego, jest możliwe bez względu na element słowny umieszczony przy takiej grafice.
Sytuacja w przypadku znaków słowno – graficznych, czyli znaków, które zawierają zarówno słowo, jak i grafikę, a zatem będących typowym logotypem, jest bardziej złożona. Problem z takim znakiem pojawia się, gdy postanawiamy po paru latach zmienić lub odświeżyć identyfikację graficzną firmy i przestajemy używać zarejestrowanego pierwotnie znaku. Rozumiane to może być od strony prawnej jako zmiana postaci znaku, a w konsekwencji ryzykujemy utratą ochrony tj. „wygaszeniem” takiego zarejestrowanego oznaczenia. Innymi słowy – zmiana kolorów w naszym logotypie, układu graficznego może wymagać ponownej rejestracji – nowego znaku. Łatwiej jednak na takie skomponowane logotypy uzyskać ochronę niż np. na znaki słowne.

Sprawdzenie czystości ochronnej znaku towarowego

Jeszcze przed rejestracją znaku, by nie dopuścić do kolizji, właściciel znaku może zlecić sprawdzenie czystości ochronnej znaku. Jest to badanie, które pozwala zweryfikować, czy nasz znak został już zarejestrowany jako znak towarowy przez inne podmioty, a jeśli tak, to na jakich terytoriach i w jakim zakresie (dla jakich towarów lub usług i czy kolidują one z tymi, które zamierzamy uwzględnić w naszym zgłoszeniu).
Badanie umożliwia wybór takiego oznaczenia, które jest zdolne odróżniać na rynku towary i usługi, a jednocześnie nie zamyka drogi do rozwoju terytorialnego. Badanie to, oparte na bazach znaków towarowych, przeprowadzane przez rzeczników patentowych, może oszczędzić wiele czasu oraz niepotrzebnych kosztów.
Dlaczego rekomendujemy je na tak wczesnym etapie? W dobie globalizacji należy pamiętać, by znak towarowy, którym oznaczane będą nasze towary i usługi, miał potencjał do funkcjonowania na jak największym potencjalnym dla nas terytorium – nawet jeżeli zaczynamy od małej, lokalnej działalności, warto brać to pod uwagę chociażby sąsiednie rynki. Całkowite minimum to sprawdzenie samodzielnie w Internecie czy identyczne lub bardzo podobne marki nie są używane w analogicznym zakresie przez inne podmioty.

Czym jest badanie czystości ochronnej znaku towarowego

Klasy towarowe a zastrzeganie znaku

Panuje ogólne przekonanie, że zastrzeżenie znaku towarowego daje nam całkowity monopol na używanie nazwy lub logo naszej firmy. To pewien powtarzany błędnie mit.
Zarejestrowany znak towarowy daje nam określony monopol, jest on jednak określony i dotyczy wyłącznie towarów/usług identycznych lub podobnych.
Wypełniając wniosek o rejestrację znaku towarowego, niezależnie od tego, czy jest to znak graficzny, czy słowny lub słowno-graficzny, należy w nim wskazać konkretne klasy towarów i usług, dla których chcemy zastrzec nasz znak. Właściwa redakcja takiego wykazu z perspektywy produktów firmy, ale i orzecznictwa jest kluczowa. Zły wykaz skutkuje złą ochroną lub de facto jej brakiem.

Terytorializm ochrony

Kolejne pytanie, które należy sobie zadać przed rejestracją znaku, dotyczy terytorium ochrony. W sumie, po co się zastanawiać? Moja firma się rozwija, więc zarejestruję znak wszędzie! No właśnie. Tutaj, niestety, pojawiają się dwa ograniczenia: pierwsze i niebagatelne to cena takiej rejestracji „wszędzie”, a drugie – to późniejsza efektywność takiej ochrony.
Ochrona znaków ma charakter terytorialny, a zatem znak daje wyłączność, ale tylko na terytorium, na którym jest zarejestrowany. Rejestracja w Polsce, wyłączność w Polsce, rejestracja w UE, wyłączność w UE, ale już nie w Wielkiej Brytanii, USA czy Chinach. Więc, jak widzimy, nie jest to prosta decyzja. Wybór terytorium ochrony znaku to jednak nie tylko dzisiejsze realia, ale i prognozy na rozwój.

Rejestracja znaku a święty spokój

Ochrona znaku towarowego trwa 10 lat i można ją przedłużać na kolejne okresy dziesięcioletnie. W ten sposób otrzymujemy praktycznie bezterminową ochronę. Jeżeli chcemy korzystać efektywnie ze znaku, to na właścicielu znaku spoczywa obowiązek stałego monitorowania rynku i konkurencji oraz wykrywania kolizji praw. Urzędy Patentowe w zasadzie żadnego kraju na świecie tego za nas nie zrobią. To częste nieporozumienie i rozczarowanie dotyczące pojawiających się rejestracji późniejszych, a kolizyjnych z naszym wcześniejszym prawem. W momencie zgłaszania znaku Urząd Patentowy obecnie nie bada, czy nowo zgłaszane oznaczenie jest identyczne lub podobne do tych, które zostały zarejestrowane wcześniej.
W związku z tym to w interesie właściciela chronionego znaku leży monitorowanie (sprawdzanie) nowych oznaczeń, które są zgłaszane do ochrony, a następnie porównywanie ich z tym lub tymi, których używa we własnej działalności. W przypadku podobieństwa, właściciel znaku ma trzy miesiące (od daty publikacji informacji o kolizyjnym zgłoszeniu w Biuletynie Urzędu Patentowego) na zgłoszenie swojego sprzeciwu.

Czy zastrzeżenie znaku towarowego się opłaca

Tutaj można przytoczyć całą listę przekonujących argumentów na rzecz posiadania zastrzeżonego znaku towarowego. Podstawowe to budowanie swojego kodu komunikacji z klientami, przewaga rynkowa, ułatwienie w walce z podróbkami, budowanie sieci, franczyzy w oparciu o znak, wyprzedzenie konkurencji i zwiększenie sprzedaży. Inny aspekt to funkcja ochronna. Porównanie rejestracji znaku do formy ubezpieczenia czy karty przetargowej jest chyba najtrafniejsze w sytuacji, kiedy konkurencja będzie chciała albo wykorzystać renomę naszej firmy na rynku, albo dla odmiany doprowadzić do zakazu używania naszej marki, w którą już dużo zainwestowaliśmy. Rejestracja znaku to więc bezcenny atut w grze o przewagę rynkową.

Kończąc, mamy nadzieję, że udało nam się odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące rejestracji znaku towarowego, a przede wszystkim przekonać Państwa, że rejestracja znaku to podstawa już na etapie zakładania firmy czy wdrażania nowego produktu, niezależnie od jej wielkości i rynków, na których działa.

Anna Cybulka | prawnik | rzecznik patentowy | acybulka@poraj.com
Uladzimir Cybulka | rzecznik patentowy | ucybulka@poraj.com

Artykuł Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o rejestracji znaku towarowego pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.

Sojusze mogą mieć różny charakter, zarówno od strony prawnej czy rynkowej, ale przede wszystkim marketingowej.
I tak, rozróżnia się najczęściej trzy podstawowe typy sojuszy marek:

– marki towarzyszące

– udzielenie licencji

– marketing krzyżowy [cross-marketing]

Każda z tych form współpracy wymaga innego podejścia od strony prawnej do upoważnienia do korzystania z danej marki, warunków dotyczących form użycia, czasu, okoliczności, ekwiwalentu itp.

Marki towarzyszące

Pierwsza z nich tj. koncepcja marek towarzyszących polega na wykorzystaniu dwóch lub więcej marek na jednym konkretnym produkcie.

Od strony prawa znaków towarowych nie ma zakazu aby znaków używać łącznie1, choć mogą się z tym wiązać określone trudności np. dowodowe dotyczące uznania takiego użycia za użycie znaków indywidualnych jako takich. Trybunał potwierdził wielokrotnie, iż obowiązek używania zarejestrowanego znaku towarowego może zostać spełniony poprzez przedstawienie dowodu używania oznaczenia stanowiącego postać, w jakiej jest on używany w obrocie, w przypadku gdy oznaczenie używane w obrocie różni się od postaci, w jakiej został zarejestrowany (wyrok z dnia 12.03.2014 r. w sprawie T-381/12 Palma Mulata par. 26, wyrok z dnia 10 czerwca 2010 r. w sprawie T-482/08 Atlas Transport, par. 30). Zgodnie z orzecznictwem i praktyką za używanie znaku uznaje się używanie znaku w każdej postaci, także odmiennej od zarejestrowanej, o ile nie zmienia to odróżniającego charakteru znaku (wyrok ETS z 13/09/2007 r. C-234/06P II Ponte Finanziara).

Trybunał potwierdził także, że warunek rzeczywistego używania zarejestrowanego znaku towarowego może być spełniony, jeżeli zarejestrowany znak towarowy jest używany w połączeniu z innym znakiem towarowym lub jako jego część, o ile różnice wynikające z formy, w jakiej używanie znaku towarowego nie zmienia charakteru odróżniającego znaku towarowego w postaci, w jakiej został zarejestrowany (wyroki z 18/07/2013, C-252/12, Specsavers, EU: C: 2013: 497, § 31; 18/04 / 2013, C-12/12, Colloseum Holding, EU: C: 2013: 253, § 36).

Co więcej, Trybunał odniósł się także do sytuacji, w których kilka oznaczeń jest używanych jednocześnie w sposób autonomiczny, a zatem zarejestrowany znak jest postrzegany niezależnie w ramach tego połączenia. W tym przypadku nie chodzi o to, że zarejestrowane oznaczenie jest używane w innej formie niż ta, w której zostało zarejestrowane, ale że kilka oznaczeń jest używanych jednocześnie (wyroki z 08.12.2005 r. , T-29/04, Cristal Castellblanch, EU: T: 2005: 438, § 33, 34; 06/11/2014, T-463/12, MB, EU: T: 2014: 935, § 43;).

Niestety orzecznictwo nie zawsze i… nie do końca radzi sobie ze zrozumieniem od dawna stosowanych przecież praktyk rynkowych.

Strategię sojuszy zastosował przed laty w branży sprzętu komputerowego DELL, który na swych laptopach umieszczał naklejki z marką Microsoft, czy Intel.

Przykładem realizacji takiego sojuszu w innej, bowiem w branży modowej jest kampania marek Adidas i Gucci.

Przyjęta strategia jest na tyle ciekawa, że firmy używają nie tylko swoich znaków odrębnie, obok siebie, lecz stworzyły hybrydę graficzną na potrzeby właśnie tego projektu.

Także branża spożywcza z sukcesem wykorzystuje „małżeństwa” brandów eksponując sojusz nie tylko wizualnie, ale i tworząc całą opowieść, koncepcję wokół której krąży komunikacja z odbiorcami. Przykład do kampania „zgrana para” marek Milka i Oreo.

Przykłady te potwierdzają, że odbiorcy tego rodzaju strategie znają i rozpoznają. Przekładają się one na wzmocnienie świadomości marek i oddziaływanie rynkowe.

Licencja na markę

Drugie podejście opiera się na udzielaniu licencji, a zatem umowie upoważniającej do korzystania z danego znaku towarowego / znaków przez inny podmiot na określonych w niej warunkach m.in. w zamian za opłatę licencyjną.

Przykładów tego rodzaju współpracy jest niezliczona ilość. Wspomnieć można chociażby widoczne niemal co krok efekty udzielonych licencji przez The Walt Disney Company dla różnych firm odzieżowych czy jubilerskich.

W tym przypadku istotą zabezpieczenia prawnego jest posiadanie prawidłowej licencji, na trafnie wybrane, oczywiście chronione wcześniej prawa. Część firm ma gotowe pakiety, oferty różnych rodzajów licencji w zależności od potrzeb, a część negocjuje każdą z umów indywidualnie. Analogicznie działa to w drugą stronę, gdy Państwa firma chce udzielić licencji na swój znak to należy to zrobić w sposób przemyślany i rozważny.

Artykuł „Zgrane pary” – czyli strategiczne sojusze marek a prawo znaków towarowych pochodzi z serwisu Poraj Kancelaria Prawno-Patentowa.